Het Belgische vijftal Whispering Sons brengt een duistere en unieke mix van experimentele en hectische post-punk. De voortstuwende instrumentatie gecombineerd met Fenne Kuppens' diepe vocale stijl zorgt voor een voortdurend gevoel van ongemak dat inherent is aan hun muziek sinds het begin. Met hun energieke en meeslepende optredens heeft de band zich stevig gevestigd als een live-act die je niet mag missen.
In de afgelopen jaren heeft de band langzaam maar zeker hun eigen grenzen herschikt en deze overschreden. Waar hun debuutalbum Image (2018) theatraal en grootschalig was, richtte hun volgende plaat Several Others (2021) zich meer op hun grootste kracht: pure, ongekunstelde intensiteit. Na de release van Several Others begon de band te werken aan een nieuw album gedurende een periode van twee jaar. Dit derde volledige album zou langdurige Whispering Sons-volgers kunnen verrassen. Het is minder duister en grootschalig dan de oude albums. Toch is die typische Whispering Sons identiteit nog steeds inherent aan elk nummer, omdat de band nooit ver afwijkt van hun rauwe energie en emotie. Dit nieuwe album is misschien meer opbeurend en speels, maar die dreigende ondertoon ligt nog steeds op de loer.