Drummer Mike Reed slaat de handen ineen met al even avontuurlijke performers uit Chicago: dichter Marvin Tate, klankavonturier Ben Lamar Gay en het experimentele trio Bitchin Bajas. Een artikel uit de New York Times was de aanleiding. Al ver voor de pandemie las Mike Reed het verhaal over de afgezonderd levende George Bell, een obsessieve verzamelaar die bijna een week na zijn dood pas werd gevonden in zijn woning. Alle gevoelens over geïsoleerde levens kregen vorm in poëzie en muziek die raakt aan minimal music, krautrock en de bevrijdende jazz van Don Cherry en Pharoah Sanders.
Drummer en componist Mike Reed is spilfiguur in de huidige muziekscene van Chicago, als oprichter van de club Constellation en het invloedrijke Pitchfork Music Festival. Hij zoekt actief samenwerking met de vele jonge musici uit zijn thuisstad, maar deed ook projecten met oudgedienden als Roscoe Mitchell en Wadada Leo Smith. Met spoken word-artiest Marvin Tate en cornettist Ben Lamar Gay trad hij al eerder in het Bimhuis op met zijn ensemble Flesh & Bone. Bitchin’ Bajas was vorig jaar nog te zien tijdens het Minimal Music Festival.