Antigone

De twee broers van Antigone voeren oorlog om de stad Thebe en komen allebei om in de strijd. Als laatste man in de familielijn moet hun oom Kreon de stad nu leiden. Om de politieke rust te herstellen, verbiedt hij dat een van de broers wordt begraven. Wie dat tóch doet, zal met de dood worden gestraft. Maar Antigone is vastbesloten haar broer een waardig afscheid te geven. Ze zoekt steun voor haar daad, maar komt steeds meer alleen te staan. Op de avond voor haar bruiloft met Kreons zoon komt het tot een fatale botsing met haar familie en de politieke macht.

‘We hebben Antigone’s nodig om de wereld te veranderen, maar Kreons om hem draaiend te houden.’

Na Shakespeares Coriolanus keert Nina Spijkers terug naar de politieke arena: “Wie wil, nu politici steeds vaker worden bedreigd, nog werken voor het gemeenschappelijk belang? Maar ook: wanneer is je gevoel van rechtvaardigheid zo groot dat je de macht moet bevechten, zelfs als je daar een hoge prijs voor betaalt? Jean Anouilh schreef zijn moderne bewerking van Antigone in het door oorlog bezette Frankrijk van 1942. Je zou verwachten dat hij alle ruimte zou geven aan de rebelse Antigone. Maar in vergelijking met de klassieke versie krijgt juist Kreon veel meer ruimte om zijn zaak te bepleiten.”