Dis Order

In Dis Order wordt het publiek meegenomen in de innerlijke strijd tussen licht en duisternis. Cat Smits blikt terug op haar jeugd. Ze was een leuk meisje dat braaf meedeed, ook wanneer dat niet goed voelde. Dat moet dan maar, dacht ze. En dat dacht ze veel te vaak. Het stemmetje in haar hoofd dat ze Anna noemt, helpt haar in de situaties waar ze onder het mom van ‘dat moet dan maar’ in verstrikt raakt. Maar die stem wordt steeds gemener en destructiever.