Blauwe Lucht

De hel dat zijn de anderen, schreef Sartre. De hel dat is Terschelling, vindt Arie Storm. Speciaal voor de Theatertroep bewerkte hij zijn roman Schoonheidsdrift voor toneel. Blauwe Lucht is een daverende slapstick-komedie over Tom, die samen met zijn vriendin het vakantie-eiland bezoekt, om daar met lichte tegenzin een schrijfcursus te volgen en met minder lichte tegenzin zijn schoonvader te bezoeken, die de helft van het eiland bezit. Nadat een bescheiden explosie zijn vakantiehuisje heeft vernietigd, begint Tom’s verhaal steeds verder uit de hand te lopen en komt de schrijfcursus onverhoeds toch goed van pas. Maak je klaar voor een ware waddenkomedie over een zanderige gevangenis waaruit je maar moeilijk kunt ontsnappen.

In Blauwe Lucht neemt De Theatertroep de toeristische zucht naar ‘authentieke ervaringen’ onder de loep. Waar toerisme in eerste instantie (economische) voorspoed kan brengen op de plekken die toeristisch interessant zijn, blijkt dat er een onoplosbare paradox is geslopen in het hele reisgebeuren. Reizen is synoniem geworden met het verzamelen van unieke ervaringen: die ene mooie plek waar nog niemand is geweest en waar de natuur of cultuur nog zo ongerept is. Maar zodra de eerste toeristen zich op die steeds zeldzamer wordende onontgonnen plek begeven is het hek van de dam. Deze reisdrift is dus een paradoxale behoefte, die precies dat vernietigt wat hij nastreeft.