Theater
In zijn voorstelling Shelly Shonk Fiffit boort Benjamin Abel Meirhaeghe een thema aan dat al even ondoorgrondelijk is als de titel: het kosmische. Zoals steeds vertrekt Meirhaeghe niet van een tekst of afgelijnd concept, maar begint alles vanuit bepaalde fascinaties en de dynamische groep performers die hij samenbrengt.
Op 25 december 2021 werd de James Webb Space Telescope gelanceerd. Deze infraroodtelescoop is de grootste en gesofisticeerdste ruimtetelescoop ooit, en laat toe om ver en diep in het heelal én het verleden te kijken. Webb gaat onder andere op zoek naar de ‘kosmische dageraad’: het licht van de allereerste sterren die kort na de geboorte van het heelal zijn ontstaan.
De oneindigheid van het heelal verzwelgt ons, de wetenschap is zoekende maar onze verbeelding is absoluut. Meer nog dan door de ontdekkingstocht van deze telescoop is Benjamin Abel Meirhaeghe gefascineerd door het vermogen waarmee de mens met zijn gedachten boven zichzelf en het heelal kan uitstijgen. Door zijn vermogen tot inventiviteit. Meirhaeghe linkt in deze voorstelling de hightech van een telescoop aan de primitiviteit van ambachten en technieken.
Reisgezel op deze trip voorbij de grenzen van ons lichaam en onze tijd is de elektronische muziek van de Italiaanse componist Caterina Barbieri. Op het hypnotiserende Fantas (van het magistrale en geestverruimende album Ecstatic Computation uit 2019) geven de performers, zangers en dansers zich over aan het onverklaarbare en onzegbare.
Shelly Shonk Fiffit wordt een intense en extatische beeldende en muzikale trip, doorheen onze innerlijke wereld en de uithoeken van de kosmos. Fiffit!
Deel met vrienden
