ROUWKOST

Mensen mogen pas doodgaan als ze een ‘mooi’ leven achter de rug hebben. Anders voelt het oneerlijk en onterecht. Toch verliezen elk jaar meer dan 6000 kinderen één of beide ouders aan de dood. Daarnaast overlijden er ook broers, zussen en andere dierbaren. De dood is onlosmakelijk met het leven verbonden. Zoals er geen geluk is, zonder ongeluk en geen goed, zonder kwaad. Bestaat er ook geen leven, zonder dood.

Ondanks dat, is er in onze cultuur weinig aandacht voor de dood en hoe daar mee om te gaan. In de voorstelling ROUWKOST neemt het gezelschap je mee in het rouwproces van twee jongeren, Mitch en Aisha, broer en zus, die hun moeder verliezen en daarmee een stukje van zichzelf. Er is te zien hoe Mitch en Aisha elkaar steeds minder begrijpen omdat ze beide op een totaal andere manier met de dood van hun moeder omgaan.

Aisha valt in een zwart gat en zondert zich af. Mitch daarentegen grijpt juist alle kansen aan om de deur uit te gaan en verliest zich in ‘leuke’ dingen doen, uitgaan, drank en seks. Ze raken steeds verder verwijderd van elkaar. Aisha’s vrienden proberen haar zo goed en zo kwaad te helpen, maar al snel wordt duidelijk dat ‘hulp’ zich kan manifesteren in onbeholpen botheid of onbegrip.

Met ROUWKOST wordt het taboe rond rouw en de dood verbroken en laat Theatergroep SubSub het rouwproces van jongeren die één van hun ouders verliezen zien. Hoe werkt dat, of hoe werkt dat niet? Hoe beïnvloedt de dood je leven, wat blijft er over van je identiteit en hoe kan je de draad weer oppakken?