Don't wanna touch

In de hiphopscene is sprake van een competitieve machocultuur, waarin weinig ruimte is voor kwetsbaarheid. De angst bestaat om voor queer te worden aangezien. Fysieke en emotionele intimiteit tussen mannen is niet vanzelfsprekend. In Don’t Wanna Touch onderzoeken DOX en YoungGangsters de angst voor, het verlangen naar en de betekenis van aanraking binnen de hiphopscene.

Hoe vanzelfsprekend is intimiteit? Waarom zijn sommige mannelijke dansers in de hiphopscene angstig voor een aanraking die seksueel of amoureus geïnterpreteerd kan worden, door het publiek of collega’s? Is de hiphopscene homofoob? Welk imago kun je verliezen? In Don’t Wanna Touch wordt de liefdevolle, gewelddadige, seksuele, sensuele, vriendschappelijke aanraking onderzocht. De jonge choreograaf Simon Bus is zelf onderdeel van de hiphopscene. Samen met de ervaren 'actietheater'-regisseur Annechien de Vocht van YoungGangsters en vijf performers maakt hij een spannende voorstelling waarin allerlei hokjes rondom intimiteit worden doorbroken.

Simon Bus is een nieuwe maker bij DOX. In zijn werk is het spel tussen controle hebben en controle verliezen een terugkerend element. Het uitgangspunt voor zijn werk is een mix van fascinaties voor het ongemak van het dagelijkse bestaan en de veer- en zeggingskracht van het lichaam