Caffé sospeso

Er is veel afwisseling tussen low art en high art. Nieuwe composities voor cello worden gecombineerd met spoken word, humming, beatboxing en piano. Per voorstelling is er een derde musicus te gast uit de wereld van de jazz, klassieke muziek, wereldmuziek, popmuziek of spoken word.

Het verhaal
Een moeder en een zoon, beiden cellist, hebben alleen de buitenlucht nog om in te musiceren. Naast Circular Paradise, een grote hal met tweedehands spullen, hebben ze hun vaste plek gevonden. Ze proberen de muzikale smaak van de voorbijgangers in te schatten en passen daar hun repertoire op aan. Realiseren de voorbijgangers zich dat ze te maken hebben met twee getalenteerde musici? Of zien ze alleen twee zwervers?

De moeder is klassiek geschoold en heeft een glansrijke carrière achter de rug. De nieuwe situatie maakt haar opstandig en angstig, en het helpt niet dat ze ook nog in de overgang is. De zoon geneert zich voor zijn moeder. Opgegroeid met een veelheid van muziekstijlen, heeft hij vrienden in verschillende circuits. Zijn zelfvertrouwen doet hem geloven dat het hoe dan ook goed komt.

Moeder en zoon moeten zichzelf opnieuw uitvinden – als musicus maar ook in hun verhouding tot elkaar. Met een caffè sospeso, een gedoneerde koffie, in hun handen koesteren ze een droom van betere tijden. Maar al gauw vragen ze zich af: is dit hun nieuwe leven? En hoe zijn ze daar eigenlijk in terecht gekomen? Welke waarden delen ze en is dat de basis om samen verder te gaan? Stapsgewijs komt bij de zoon het besef dat zijn moeder vastzit in haar benarde situatie en neemt hij een radicale beslissing. Op zoek naar een betere toekomst voor hen beiden.

Over de muziek in Caffè sospeso
Componist/zanger/gitarist David Dramm benadert de muziek van Caffè sospeso in de vorm van een driehoek waarbij elke hoek een eigen functie en geschiedenis heeft: de muziek van de moeder, de zoon en de (afwezige) vader, de muziek die op straat gespeeld moet worden om geld mee te verdienen en thematische intermezzo’s (muziek van de stad). Van een dromerig tapijt van bestaande en nieuw geschreven muziekfragmenten tot muziek die zowel refereert aan Tin Pan Alley- en Afrofuture jazz als aan funk-achtige stukken. De ongrijpbare composities van de vader blijven voor moeder en zoon een doorlopend gesprek in woorden èn muziek waar zij – net zoals over de vader zelf – nooit uitkomen.