Een schandaal rondom de premier is het startschot voor een aaneenschakeling van machtsspelletjes, mentale inzinkingen en venijn. MOMENTUM toont hoe macht kan uitwerken op de persoon ‘achter het stuur’ en de ‘bijrijder’. Dankzij een ijzersterke cast en de piekfijne teksten van Lot Vekemans weet producent Korthals Stuurman de House of Cards-achtige perikelen aan het publiek te verkopen.
In het toneelstuk MOMENTUM belanden we middenin een politieke crisis. Politiek leider Miro (Waldemar Torenstra) staat door een flinke misser aan de rand van de afgrond. Zijn vrouw Ebba (Astrid van Eck) ziet hiermee ook haar eigen, vrij prominente positie in gevaar komen. Samen met spindoctor Dieter (Vincent Croiset) wordt alles op alles gezet om het gezichtsverlies van Miro te beperken. Maar hoe dieper de crisis zich in de achterkamers van de politieke partij nestelt, hoe meer Miro zich tegen zijn machtspositie afzet. ’’Idealen hebben vuur nodig en dat vuur is nu op’’ vertelt Miro. We zien hoe de premier in een geleidelijk tempo verandert van een impulsieve driftkikker tot een terneergeslagen en onzekere man. Troost kan hij bij zijn vrouw echter niet vinden. De relatie is wat afstandelijk, bijna kil. Dat is jammer, een sprankje chemie tussen de twee zou het stuk ten goede komen.
De glansrol in de politieke tragedie is weggelegd voor Astrid van Eck. Zij krijgt alle ruimte om haar personage te etaleren. Met haar directheid, manipulatieve trekjes en klinische aanblik zet Van Eck een doortastend en ijzingwekkend personage neer. De scène waarin Ebba als een ware kenau gelegenheidsdichter Ekram (Marijn Claes) kleineert, zorgt voor kippenvel. Daartegenover staat haar uiterst kwetsbare kant die we zien in de ontmoetingen met haar ongeboren kind (Maas Muhren). De confrontatie met Ebba's miskraam levert bewogen scènes op, maar voelt tegelijkertijd als een geforceerde toevoeging om het personage meer diepgang te geven.
De hoofdpersonages in MOMENTUM maken zich meermaals schuldig aan machtsmisbruik. Van aanranding tot een geforceerde kus op de mond; schrijfster Lot Vekemans schuwt het tonen van (seksueel) grensoverschrijdend gedrag niet. Deze scènes zijn vaak serieus van aard, maar toch valt er ongemakkelijk gelach vanuit de zaal te horen. Of dat de makers valt aan te rekenen, valt te betwisten.
Beeld: Annemieke van der Togt
Auteur: Angela Lanser